Al doende leert men!

Vorig najaar begon ik met het maken van een kleedje voor Fien. Die is nog klein en ik verpruts niet veel stof als het mislukt dacht ik. Ik wou een vrolijk kleedje en ik wou ook een keer de flockfolie uittesten die ik kocht bij deze dame. Dus op zoek naar een patroontje want je moet ergens beginnen hè! Her en der las ik over het tekenen van een patroontje naar een kleedje dat goed zit. Dus ik nam Fiens rood gestreepte kleedje in tricot (klein detail waar ik even helemaal geen rekening mee hield...) Ik tekende het over (zonder mouwen want daar durf ik echt niet aan beginnen) en knipte de delen uit oranje stof uit één van mijn favoriete winkels. Voor het beleg nam ik de roze stof die ik gebruikte voor de voering van mijn allereerste stiksel ooit. Tot nu toe ging alles zoals gepland. Ok, klaar om te stikken. Ik dacht ik maak het mezelf makkelijk en ik zoom de onderkantjes nu al om.... (heel fout natuurlijk maar ja als je pas begint....) Het beleg lukte vrij goed en nu kon ik mijn zijkanten en schoudertjes aan mekaar stikken. Op zich zag t er allemaal al heel proper uit, alhoewel ik na het in mekaar zetten doorkreeg dat ik pas op het einde mocht omzomen. Maar met een beetje gefoefel valt het eigenlijk helemaal niet op. Dan een tekeningsken van een appel overtekenen op de flockfolie en mijn strijkijzer gaan zoeken (echt wel zoeken want ik ben geen strijkwonder, eerder een droogkast en dan trekken en plooien - geval). Appeltje erop strijken en oh zo fier was ik want het zag er echt al wel fantastich uit! En de flockfolie is echt wel heel dankbaar materiaal om mee te werken! Ondertussen was ons kleinste Belletje al lang gaan slapen en kon ik haar nieuwe kleedje dus niet passen. Er een nachtje overslapen en dan fier het kleedje proberen te passen. Proberen ja, want ik hield bij het knippen en stikken helemaal geen rekening met de omvang van haar hoofdje dat helemaal niet door de halsopening van de niet-rekbare stof kon..... Mijne frank (afin Euro) was snel gevallen en ik bedacht een noodoplossing. De schoudertjes werden opnieuw losgemaakt en ik foefelde er langs elke kant een stukje van de roze stof (van het beleg) tussen. Nu nog de drukknoopjes erop en ja hoor nu kon haar hoofdje er perfect door! Ze zeggen toch altijd dat je het meeste leert van je fouten. Ik hoop het echt!