Traktatie voor mezelf!

Tijdens het stoffenspektakel in Leuven (vorig najaar) heb ik mezelf eens goed getrakteerd. Niet alleen op een heleboel leuke stofkes en fournituren (wat een woord), maar ook op een splinternieuwe naaimachine.
Ik ben eigenlijk pas van in september aan het naaien/stikken/prutsen... 4 jaar geleden had ik al een keer gezegd dat ik dringend wilde leren kleding maken. Ik was toen namelijk zwanger van het oudste Belletje en iets in mij zei dat ik het moest doen. Maar tijdsgebrek, een huilbaby, een nieuwe baan, ons nog nieuwe huis,... Kortom er waren redenen genoeg om er niet aan te beginnen. Tot september. Verschrikkelijk eigenlijk dat ik tot dan toe nog niet eens een knoop had leren aannaaien. Maar t moet gezegd: een keer begonnen, was ik verkocht. En nu ben ik echt besmet met het naaivirus, gewoon verslaafd aan het bedenken en maken van kleertjes voor de kids maar ook voor mezelf. Ja want op de naaicursus moogt ge alleen voor uzelf dingen maken. En daarom ook: Dank je wel allemaal voor die ongelooflijk duidelijke tutorials en de inspiratie want hier leer ik precies meer dan in al de lesjes van basis naaien samen. Dus begon ik met het lenen van de naaimachine van Belle mère (die daarvoor een zelfgemaakte omkeerbare schort in ontvangst mocht nemen). Algauw werd duidelijk dat deze verslaving blijvend zou zijn dus overtuigde ik papa Belle om een kleine investering te doen. En nu staat mijn ongelooflijk supersonisch naaimachien te pronken en is het ineenprutsen nog leuker geworden!